Bijzonder hoe mensen die bijzondere dingen doen, dat zelf niet bijzonder vinden. Op een conferentie over inclusief onderwijs presenteerde een aantal scholen zich: zij deelden met ons hun proces tot waar ze nu zijn.
Het valt me op dat in de bevlogen verhalen van mensen die echt iets goeds neerzetten, een aantal overeenkomsten te ontdekken is, een ‘rode draad in successen’:
- ze vinden het zelf niet zo bijzonder wat ze doen maar doen het gewoon, vanuit hun hart
- ze hebben een frisse gezond-verstand-benadering en laten zich niet beperken door systemen of ja,maar-gedachten
- ze kijken naar wat wél mogelijk is (en dat blijkt altijd heel veel te zijn)
- ze tonen lef en leiderschap en zijn betrouwbaar: ze zeggen wat ze doen en doen wat ze zeggen
- ze zijn eerlijk over wat er mislukt is of nog niet goed opgelost is
- ze tikken 7 ‘boxjes’ aan
Ik heb gepoogd die ‘7 boxjes’ in een to-do-check-lijstje te zetten voor wie ook met een proces of een project bezig is. Loop ze eens na; doe jij wat je moet doen? Doe hier je voordeel mee; iedereen kan immers alsnog doen wat de bedoeling is. Het is nooit te laat voor een herstelactie.
Hierbij de pdf met de 7 boxjes.
